Η διζωνική απομακρύνει την Τουρκία ή την εδραιώνει στην Κύπρο;

Η διζωνική απομακρύνει την Τουρκία ή την εδραιώνει στην Κύπρο; 

 

Υπό Άρη Πετάση*  

Το παρόν κείμενο αποτελεί και διαγνωστικό δοκίμιο κριτικής σκέψης των προωθούντων την διζωνική.

     Ακούμε λοιπόν λόγια εντυπωσιακά περί συγκλίσεων στις συνομιλίες και περί επικείμενης απελευθέρωσης της Κύπρου μέσα στο 2016 κιόλας(!)  Εάν έτσι έχουν τα πράγματα η Τουρκία θα έπρεπε να είχε ήδη αρχίσει προετοιμασίες για αποχώρηση από την Κύπρο. Ας δούμε όμως τι κάνει στα κατεχόμενα:
 

α.) μεταφέρει από Τουρκία νερό και εποίκους, 

β.) ανεγείρει πυρετωδώς τζαμιά, 

γ.) ενσωματώνει το διοικητικό, εκπαιδευτικό, αθλητικό σύστημα των κατεχομένων σε αυτό της Τουρκίας και 

δ.) ελέγχει ασφυκτικά το πολιτικό-οικονομικό και τραπεζικό σύστημα των κατεχομένων, και το συντηρεί. Και, ο κατοχικός στρατός παγιώνεται! 

Ερώτηση 1: «η πιο πάνω εικόνα φανερώνει μια Τουρκία που ετοιμάζεται να φύγει η να εδραιωθεί εσαεί στην Κύπρο με διζωνική;»

    >Στο πληθυσμιακό συμφωνήσαμε: 4 E/Κ:1Τ/Κ (έποικο.) Οι διαπραγματευτές μας έχουν την ψευδαίσθηση πως οι Τούρκοι πριν φέρουν το ένα τους θα περιμένουν υπομονητικά μέχρι εμείς να φέρουμε τους τέσσερεις μας από Ελλάδα.  Όμως, το ανάποδο θα συμβεί ως φαίνεται από το ακόλουθο παράδειγμα: το τούρκικο συνιστών  κράτος (των εποίκων βασικά) επικαλούμενο ανάγκες σε εργατικά χέρια λόγω έλευση νερού από Τουρκία και  άρδευσης χιλιάδων νέων στρεμμάτων αγροτικής γης θα μεταφέρει Τούρκους εργάτες στην Κύπρο. Ας πούμε πως σταδιακά φέρνει καμιά δεκαριά χιλιάδες μέσα σε ένα-δύο χρόνια και με μεγαλοψυχία(!) ζητά από εμάς να φέρουμε τις 40,000 που μας αναλογούν. Εμείς πως θα φέρουμε 40,000 Ελλαδίτες; Με στρατολόγηση η με παιδομάζωμα; Ή μήπως ψάχνουμε αλλού (π.χ. Συρία/Ιράκ/Λιβύη;) 

Ερώτηση 2: «με την συμφωνία του 4:1 η Τουρκία φεύγει από την Κύπρο ή εδραιώνεται μέσα από την συμφωνημένη πλέον ροή Τούρκων;» Την ίδια λογική εφάρμοσαν και οι Χριστιανοί του Λιβάνου με τη ίδρυση του κράτους τους και όταν αυτοί αποτελούσαν ακόμα την πλειοψηφία. Τώρα που με μαζική μετανάστευση κατρακύλησαν στο 35% του πληθυσμού συνειδητοποιούν τι έχουν κάμει.     

Ερώτηση 3:  «εφόσον μετά ιστορικής βεβαιότητας το συνιστών Τ/Κ κράτος θα συντάσσεται με την Τουρκία και όχι με την Κύπρο σε κάθε διένεξη μεταξύ των δύο η διζωνική θα αποτελεί στήριγμα ή υπονόμευση του νέου Κυπριακού κράτους;» Δεδομένου ότι η Τουρκία διεκδικεί πλέον ανοικτά το οικόπεδο 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, με δημιουργία διζωνικής είναι η Κύπρος ή η Τουρκία που θα βρει σύμμαχο μέσα από τους Τ/Κ;»

   >Για πρώτη φορά στην ιστορία μας δεχτήκαμε να τιτλοδοτηθεί στο όνομα κοινότητας το ένα τρίτο της γης  και  50+% της κυπριακής θάλασσας. Για πρώτη φορά δημιουργείται νόμιμο τούρκο-κράτος (και «τούρκο» και «κράτος.») Ερώτηση 4: «με την δημιουργία τούρκο-κράτους στην Κύπρο διώχνουμε την Τουρκία ή επαναφέρουμε την τουρκοκρατία στα κατεχόμενα νόμιμα σε νέα μορφή;» Ερώτηση 5: «Από όσους προωθούν ή διαπραγματεύονται την διζωνική πόσοι ειλικρινά θα ζήσουν στο τούρκο-κράτος Κύπρου; Προφανώς ολίγοι ή κανένας--άσχετα από κηρυγματικά λόγια από καθέδρας. Με την τιτλοδότηση μέρους της Κύπρου ελευθερώνομαι τα κατεχόμενα ή τα μετατρέπουμε σε νέα Ίμβρο;»          

    >Θα εγκαταλείψει ποτέ η Τουρκία τα εγγυητικά της δικαιώματα;  Πιστεύω «όχι,» απλώς θα τα μεταμφιέσει και θα τα εξασφαλίσει στο πολλαπλάσιο μέσω του πλήρους ελέγχου του εκκολαπτόμενου συντάγματος που θα αδρανοποιεί τους Ε/Κ βάζοντας τους στον δρόμο της μετανάστευσης/λιβανοποίησης). Ερώτηση 6: «καταργώντας την Κυπριακή Δημοκρατία, παραλύοντας το νέο κράτος με βέτο και ξεχωριστές πλειοψηφίες, ξένους δικαστές, εκ περιτροπής προεδρία,, εγκαθίδρυση διζωνικής, κοκ (ως προβλέπει το εκκολαπτόμενο σύνταγμα), διώχνουμε ή εδραιώνουμε την Τουρκία στην Κύπρο;» Με λίγη ακόμα «προσπάθεια» και λίγες ακόμα «συγκλίσεις» στο συνταγματικό λύνουμε(!) και το πρόβλημα-παγίδα των εγγυήσεων. Ακολούθως, αναπέμπομε ομαδικά δεήσεις υπέρ λυτρώσεως της Κύπρου από τον τούρκικο ζυγό προϊόν του δικού μας διαχρονικού πολιτικού ερασιτεχνισμού. Τέλος διαγνωστικού δοκιμίου κριτικής σκέψης.

*Editor, “Intractable Dilemmas in the Energy Rich Eastern Mediterranean”. Εκδότες βιβλίου: Cambridge Scholars, UK.