Παναγιώτης Μπαλακτάρης*
Η Novartis είναι η πρώτη παγκοσμίως σε πωλήσεις φαρμακευτική εταιρεία.
Είναι πολυεθνική εταιρεία και έχει έδρα στη Βασιλεία της Ελβετίας.
Αποτελεί προϊόν της συγχώνευσης των φαρμακευτικών και αγροχημικών ομίλων
εταιρειών με την επωνυμία «CIBA-GEIGY» και «SANDOZ». Η Novartis διαθέτει ως επί το πλείστον μεγάλα γερμανικά κεφάλαια.
Εδώ και δύο χρόνια, οι αμερικανικές αρχές διενεργούν έρευνες, προκειμένου να διακριβωθούν οι παράνομες ενέργειες και παραλείψεις στελεχών της εταιρείας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Έχει ήδη διαπιστωθεί η τέλεση αξιοποίνων πράξεων της εταιρείας στην Αμερική, όπως άλλωστε είχε συμβεί και κατά το παρελθόν, τότε (2010) που με εξωδικαστικό συμβιβασμό η Novartis κλήθηκε και κατέβαλε στις ΗΠΑ υπέρογκες αποζημιώσεις. Οι αμερικανικές αρχές και ιδίως το IRS, που είναι το αντίστοιχο ΣΔΟΕ, και το FBI έχουν εξαπολύσει ένα διωκτικό κυνηγητό για να εντοπισθούν οι παρανομίες της εταιρείας, εάν και όπου έχουν τελεσθεί, και να οδηγηθούν οι υπαίτιοι ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε, ότι οι έρευνες των διωκτικών αρχών των ΗΠΑ άρχισαν και συνεχίζονται άνευ της εντολής κάποιου πολιτικού προσώπου, είτε του Προέδρου των ΗΠΑ, δηλαδή, είτε άλλου αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, αλλά αποκλειστικά και μόνο επειδή τα αντανακλαστικά της αμερικανικής Δικαιοσύνης είναι αυξημένα.
Στην Ελλάδα βρίσκεται εδώ και μήνες κλιμάκιο του FBI, το οποίο διερευνά το παρακλάδι του σκανδάλου της Novartis στη χώρα μας και το εάν και κατά πόσον αληθεύουν οι αποκαλύψεις στις οποίες προέβησαν δύο υπάλληλοι της ελληνικής Novartis το περασμένο καλοκαίρι στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ. Οι συγκεκριμένοι – προστατευόμενοι πλέον σύμφωνα με τα οριζόμενα της αμερικανικής νομοθεσίας – μάρτυρες ανέφεραν πλείστες όσες περιπτώσεις διαφθοράς, κατά τις οποίες 4.000 ιατροί, ιδιώτες και του ΕΣΥ, συνταγογραφούσαν φάρμακα της ως άνω εταιρείας, και ειδικά τα δεύτερά της, αφού πρώτα είχαν δωροδοκηθεί για τον σκοπό αυτόν από στελέχη της. Εκτός από τους ιατρούς, όμως, οι αποκαλύψεις κατά τα φαινόμενα αγγίζουν και πολιτικά πρόσωπα, όπως για παράδειγμα, πρώην υπουργούς Υγείας και άλλους κρατικούς λειτουργούς του ελληνικού κράτους, οι οποίοι ανενδοίαστα επιβάρυναν την δημοσιονομική δαπάνη για τα φάρμακα την ώρα που οι ίδιοι φέρονται να απολάμβαναν τους καρπούς των…διαπραγματεύσεών τους με την εταιρεία.
Πρέπει να σημειώσουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι ουδείς είναι ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου, όπως ορίζει και η υπερνομοθετικής ισχύος Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 6. Σκοπός, εξάλλου, του παρόντος δεν είναι η ανάδειξη ποινικών ευθυνών ουδενός. Αυτή είναι η αποστολή των ποινικών δικαστηρίων και ουδείς είναι σε θέση να νοσφιστεί αυτήν την εξουσία.
Ωστόσο, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί στην Ελλάδα ο ελεγκτικός μηχανισμός λειτουργεί τόσο βραδυκίνητα;
Πρωτίστως, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: Λειτουργεί καθόλου ο ελεγκτικός μηχανισμός και οι δομές της εξουσίας;
Ενώ, λοιπόν, διενεργείται όπως αναφέραμε έρευνα για τις τυχόν παράνομες ενέργειες στελεχών της Novartis στην Τουρκία, στην Κίνα, στις ΗΠΑ και αλλού, οι ελληνικές πολιτικές αρχές κινητοποιήθηκαν με χαρακτηριστική καθυστέρηση.
Και αναφερόμαστε στις πολιτικές αρχές, διότι η δικαστική εξουσία ανέλαβε δράση αφού πρώτα ο Υπουργός Δικαιοσύνης απέστειλε στην κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σχετικά δημοσιεύματα. Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής:
Η Δικαιοσύνη έχει ανάγκη να προηγούνται των δικών της ενεργειών οι καθυστερημένες ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας;
Την υποχρεώνει κάποιος να αναμένει κάτι που μοιάζει με έγκριση πριν αναλάβει πρωτοβουλία..;
Διότι πώς αλλιώς ερμηνεύεται η αδράνεια της δικαστικής εξουσίας σε δημοσιεύματα που υπήρχαν – πέρα από τον διεθνή Τύπο, όπως της Γερμανίας και των ΗΠΑ – στις ελληνικές εφημερίδες και ιστοσελίδες από καιρό, αλλά περίμενε να της τα αποστείλει ο κ. Υπουργός;
Η αδράνεια αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ευθυνοφοβία που διέπει σχεδόν όλες τις κλίμακες της κρατικής ιεραρχίας. Και τούτο, διότι υφίσταται πάντοτε το φόβητρο της μετάθεσης, της απόλυσης, της ταλαιπωρίας γενικά.
Μόνο που οι δικαστικοί λειτουργοί οφείλουν να δραστηριοποιούνται σε περιβάλλον απόλυτης επαγγελματικής και προσωπικής ανεξαρτησίας.
Αυτό επιτάσσει το Σύνταγμα της Ελλάδος, αυτό περιγράφει η διάκριση των εξουσιών.
Μόνο που ούτε η τελευταία υφίσταται!
Έχει καταργηθεί από τότε που η εκτελεστική εξουσία έχει τη δυνατότητα να διορίζει την ηγεσία της Δικαιοσύνης, καθιστώντας έτσι την δικαστική εξουσία υποκείμενη στην εκτελεστική.
Επιπροσθέτως, ουδείς Υπουργός ή άλλος κρατικός αξιωματούχος θα διενοείτο να δωροδοκηθεί, αποτελώντας άλλο ένα γρανάζι στον παράνομο μηχανισμό των μιζών και των προμηθειών, εάν δεν διέθετε καμία ασυλία, αλλά αντιθέτως, ήσαν υπόχρεοι σε λογοδοσία και απολογισμό, διαδικασίες που διασφαλίζουν την διαφάνεια.
Κανένας πολιτικός φορέας δεν ενδιαφέρεται να επαναπροσδιορίσει τις βάσεις του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, διότι όλοι – λίγο ως πολύ – έχουν συμβάλει στην καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου.
Η υπόθεση της Novartis, τις οποίας η εξέλιξη ενδεχομένως να μας αιφνιδιάσει, ας αποτελέσει αφορμή για να αποφασίσουμε, ότι το εν λόγω πολιτικό σύστημα πάσχει πνέοντας τα λοίσθια και δεν μπορεί να προσφέρει τις απαιτούμενες λύσεις, διότι είναι μέρος του προβλήματος.
Η παθογένειά του είναι προφανής και αντί να παράγει πολιτική, παράγει σκάνδαλα.
Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν
Εδώ και δύο χρόνια, οι αμερικανικές αρχές διενεργούν έρευνες, προκειμένου να διακριβωθούν οι παράνομες ενέργειες και παραλείψεις στελεχών της εταιρείας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Έχει ήδη διαπιστωθεί η τέλεση αξιοποίνων πράξεων της εταιρείας στην Αμερική, όπως άλλωστε είχε συμβεί και κατά το παρελθόν, τότε (2010) που με εξωδικαστικό συμβιβασμό η Novartis κλήθηκε και κατέβαλε στις ΗΠΑ υπέρογκες αποζημιώσεις. Οι αμερικανικές αρχές και ιδίως το IRS, που είναι το αντίστοιχο ΣΔΟΕ, και το FBI έχουν εξαπολύσει ένα διωκτικό κυνηγητό για να εντοπισθούν οι παρανομίες της εταιρείας, εάν και όπου έχουν τελεσθεί, και να οδηγηθούν οι υπαίτιοι ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε, ότι οι έρευνες των διωκτικών αρχών των ΗΠΑ άρχισαν και συνεχίζονται άνευ της εντολής κάποιου πολιτικού προσώπου, είτε του Προέδρου των ΗΠΑ, δηλαδή, είτε άλλου αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, αλλά αποκλειστικά και μόνο επειδή τα αντανακλαστικά της αμερικανικής Δικαιοσύνης είναι αυξημένα.
Στην Ελλάδα βρίσκεται εδώ και μήνες κλιμάκιο του FBI, το οποίο διερευνά το παρακλάδι του σκανδάλου της Novartis στη χώρα μας και το εάν και κατά πόσον αληθεύουν οι αποκαλύψεις στις οποίες προέβησαν δύο υπάλληλοι της ελληνικής Novartis το περασμένο καλοκαίρι στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ. Οι συγκεκριμένοι – προστατευόμενοι πλέον σύμφωνα με τα οριζόμενα της αμερικανικής νομοθεσίας – μάρτυρες ανέφεραν πλείστες όσες περιπτώσεις διαφθοράς, κατά τις οποίες 4.000 ιατροί, ιδιώτες και του ΕΣΥ, συνταγογραφούσαν φάρμακα της ως άνω εταιρείας, και ειδικά τα δεύτερά της, αφού πρώτα είχαν δωροδοκηθεί για τον σκοπό αυτόν από στελέχη της. Εκτός από τους ιατρούς, όμως, οι αποκαλύψεις κατά τα φαινόμενα αγγίζουν και πολιτικά πρόσωπα, όπως για παράδειγμα, πρώην υπουργούς Υγείας και άλλους κρατικούς λειτουργούς του ελληνικού κράτους, οι οποίοι ανενδοίαστα επιβάρυναν την δημοσιονομική δαπάνη για τα φάρμακα την ώρα που οι ίδιοι φέρονται να απολάμβαναν τους καρπούς των…διαπραγματεύσεών τους με την εταιρεία.
Πρέπει να σημειώσουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ότι ουδείς είναι ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου, όπως ορίζει και η υπερνομοθετικής ισχύος Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 6. Σκοπός, εξάλλου, του παρόντος δεν είναι η ανάδειξη ποινικών ευθυνών ουδενός. Αυτή είναι η αποστολή των ποινικών δικαστηρίων και ουδείς είναι σε θέση να νοσφιστεί αυτήν την εξουσία.
Ωστόσο, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί στην Ελλάδα ο ελεγκτικός μηχανισμός λειτουργεί τόσο βραδυκίνητα;
Πρωτίστως, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: Λειτουργεί καθόλου ο ελεγκτικός μηχανισμός και οι δομές της εξουσίας;
Ενώ, λοιπόν, διενεργείται όπως αναφέραμε έρευνα για τις τυχόν παράνομες ενέργειες στελεχών της Novartis στην Τουρκία, στην Κίνα, στις ΗΠΑ και αλλού, οι ελληνικές πολιτικές αρχές κινητοποιήθηκαν με χαρακτηριστική καθυστέρηση.
Και αναφερόμαστε στις πολιτικές αρχές, διότι η δικαστική εξουσία ανέλαβε δράση αφού πρώτα ο Υπουργός Δικαιοσύνης απέστειλε στην κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σχετικά δημοσιεύματα. Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής:
Η Δικαιοσύνη έχει ανάγκη να προηγούνται των δικών της ενεργειών οι καθυστερημένες ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας;
Την υποχρεώνει κάποιος να αναμένει κάτι που μοιάζει με έγκριση πριν αναλάβει πρωτοβουλία..;
Διότι πώς αλλιώς ερμηνεύεται η αδράνεια της δικαστικής εξουσίας σε δημοσιεύματα που υπήρχαν – πέρα από τον διεθνή Τύπο, όπως της Γερμανίας και των ΗΠΑ – στις ελληνικές εφημερίδες και ιστοσελίδες από καιρό, αλλά περίμενε να της τα αποστείλει ο κ. Υπουργός;
Η αδράνεια αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ευθυνοφοβία που διέπει σχεδόν όλες τις κλίμακες της κρατικής ιεραρχίας. Και τούτο, διότι υφίσταται πάντοτε το φόβητρο της μετάθεσης, της απόλυσης, της ταλαιπωρίας γενικά.
Μόνο που οι δικαστικοί λειτουργοί οφείλουν να δραστηριοποιούνται σε περιβάλλον απόλυτης επαγγελματικής και προσωπικής ανεξαρτησίας.
Αυτό επιτάσσει το Σύνταγμα της Ελλάδος, αυτό περιγράφει η διάκριση των εξουσιών.
Μόνο που ούτε η τελευταία υφίσταται!
Έχει καταργηθεί από τότε που η εκτελεστική εξουσία έχει τη δυνατότητα να διορίζει την ηγεσία της Δικαιοσύνης, καθιστώντας έτσι την δικαστική εξουσία υποκείμενη στην εκτελεστική.
Επιπροσθέτως, ουδείς Υπουργός ή άλλος κρατικός αξιωματούχος θα διενοείτο να δωροδοκηθεί, αποτελώντας άλλο ένα γρανάζι στον παράνομο μηχανισμό των μιζών και των προμηθειών, εάν δεν διέθετε καμία ασυλία, αλλά αντιθέτως, ήσαν υπόχρεοι σε λογοδοσία και απολογισμό, διαδικασίες που διασφαλίζουν την διαφάνεια.
Κανένας πολιτικός φορέας δεν ενδιαφέρεται να επαναπροσδιορίσει τις βάσεις του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, διότι όλοι – λίγο ως πολύ – έχουν συμβάλει στην καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου.
Η υπόθεση της Novartis, τις οποίας η εξέλιξη ενδεχομένως να μας αιφνιδιάσει, ας αποτελέσει αφορμή για να αποφασίσουμε, ότι το εν λόγω πολιτικό σύστημα πάσχει πνέοντας τα λοίσθια και δεν μπορεί να προσφέρει τις απαιτούμενες λύσεις, διότι είναι μέρος του προβλήματος.
Η παθογένειά του είναι προφανής και αντί να παράγει πολιτική, παράγει σκάνδαλα.
Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου