Μουράτ Καραγιλάν: Η Τουρκία δεν θα πετύχει τους στόχους της στη Συρία

 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Κούρδος στρατιωτικός ηγέτης Μουράτ Καραγιλάν στο κουρδικό πρακτορείο ANF, με την οποία αποσαφηνίζει τις τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή. Και άλλη φορά με συνέντευξή του ξεκαθάρισε συγκεχυμένες πληροφορίες από το συριακό μέτωπο, ενώ με τη συγκεκριμένη περιγράφει τι ακριβώς συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στη Συρία.

• Εξηγεί γιατί είναι τόσο σημαντική η ένωση των περιοχών που κατέχουν οι Κούρδοι με τις περιοχές που κατέχουν οι συριακές δυνάμεις του Άσσαντ. Ο Καραγιλάν μιλά ότι η επιδίωξη των Κούρδων είναι η εγκαθίδρυση μιας ομοσπονδίας στη Βόρειο Συρία που η εδαφική της έκταση θα ξεπερνά την έκταση των κουρδικών καντονίων.

Θεωρεί πως η κατάληψη της αλ Μπαμπ από τις τουρκικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» έγινε κατόπιν συμφωνίας. Μιλά για συμφωνίες που κατά καιρούς έκανε η Τουρκία με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και το Ισλαμικό Κράτος τις οποίες δεν τήρησε.

• Εκτιμά πως η Τουρκία θέλει να παραμείνει μόνιμα στην αλ Μπαμπ και επειδή, συμφώνησε με τη Ρωσία την παράδοση της πόλης στο συριακή κυβέρνηση, κλίνει τώρα προς τις ΗΠΑ ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να μην τηρήσει τη συμφωνία και να παραμείνει στην αλ Μπαμπ.
• Πιστεύει πως η Τουρκία μόνη της δεν μπορεί να επιτεθεί ούτε στη Μανπίτζ (Ιεράπολη) ούτε πολύ περισσότερο στη Ράκα. Επιδιώκει την παροχή άδειας από τις ΗΠΑ αλλά και τη συνεργασία τους για την κατάληψη της οιονεί πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους.
• Η Τουρκία πραγματοποιεί μια διεθνή προσπάθεια για να κερδίσει τις εντυπώσεις της διεθνούς κοινής γνώμης κατά των Κούρδων.
• Τέλος, εκτιμά πως στο σημείο που έφθασαν τα πράγματα, ο κουρδικός αγώνας θα δικαιωθεί.

Η συνέντευξη
Στρέφοντας την προσοχή στη συμφωνία της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) για την επέμβαση στην περιοχή Σέχμπα, ο Καραγιλάν υποστηρίζει ότι το τουρκικό κράτος δεν θα επιτεθεί στη Μανπίτζ χωρίς την έγκριση των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Παρατηρεί ότι ο Ερντογάν μπλοφάρει στη Βόρεια Συρία εξαιτίας της εχθρότητάς του προς τους Κούρδους, αλλά θα αποτύχει.Ενώ υπογραμμίζει ότι ο ΙΚ εγκατέλειψε την αλ Μπαμπ και την άφησε στον τουρκικό στρατό ύστερα από συμφωνία, και ότι αυτό δεν αποτελεί επιτυχία.

Επίσημοι του AKP υποστηρίζουν σε καθημερινή βάση ότι έχουν καταλάβει την αλ Μπαμπ, αλλά από την περιοχή έρχονται συνεχείς αναφορές για θύματα. Τι ακριβώς συμβαίνει στην αλ Μπαμπ;
Ο τουρκικός στρατός απέτυχε στην αλ Μπαμπ. Έκαναν μια προσπάθεια για επτά μήνες και τώρα υποστηρίζουν ότι πήραν την πόλη. Οι τουρκικές δυνάμεις δεν πήραν ακόμη όλη την πόλη, αλλά μπορεί να το κάνουν σύντομα.

Γιατί;
Διότι υπάρχει μια συμφωνία.

Τι είδους συμφωνία;
Μια ομάδα του τουρκικού στρατού μαζί με κάποιες δυνάμεις του ονομαζόμενου FSA [Ελεύθερος Συριακός Στρατός που υποστηρίζεται από την Τουρκία και άλλες χώρες] εισήλθαν στην αλ Μπαμπ μετά από επτά μήνες. Αυτό δεν σημαίνει στρατιωτική επιτυχία. Είναι αποτέλεσμα πολιτικοδιπλωματικών συνομιλιών. Γνωρίζουμε ότι η Τουρκία πρώτα έλαβε άδεια από τις ΗΠΑ να προχωρήσει 20 χλμ στο συριακό έδαφος, και μετά από τη Ρωσία να προχωρήσει 25 χλμ.

Έκαναν επίσης συμφωνία με το Ισλαμικό Κράτος να προχωρήσουν μέχρι το Εχτερίν, που σημαίνει 35-40 χλμ. Με άλλα λόγια, ο τουρκικός στρατός μπήκε στην Τζαραμπλούς, το Νταμπίκ και τη Ράι βάσει αυτών των συμφωνιών.

«Ο τουρκικός στρατός δεν θα τηρήσει τη συμφωνία»

Ο διεθνής συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ σταμάτησε τη βοήθεια προς την Τουρκία από τη στιγμή που προχώρησε πέραν των 20 χλμ και δεν τήρησε τη συμφωνία. Στη συνέχεια το τουρκικό κράτος έκανε μια άλλη συμφωνία με τη Ρωσία, στο θέμα του Χαλεπιού. Οι Τούρκοι πήραν άδεια από τη Ρωσία να προχωρήσουν προς την αλ Μπαμπ, με την προϋπόθεση να δώσουν το Χαλέπι και να πάρουν την αλ Μπαμπ.

Αυτήν τη φορά, όταν προχώρησαν μέχρι το Εχτερίν, επικαλέστηκαν τη συμφωνία που είχαν κάνει με το ΙΚ. Η Τουρκία είχε πείσει το ΙΚ σε κάποιο βαθμό με επιχειρήματα του τύπου «πρέπει να σας οδηγήσουμε μακριά από τα σύνορα μας –δηλαδή την Τζαραμπλούς– με τη θέλησή σας, διότι θα αντιμετωπίσετε το YPG ούτως ή άλλως, ακόμη και αν δεν έρθουμε εμείς». Ωστόσο, όταν η Τουρκία αργότερα επέμενε να εισέλθει στην αλ Μπαμπ, το ΙΚ δεν το αποδέχτηκε και αυτό οδήγησε σε μια αντιπαράθεση των δύο πλευρών για πρώτη φορά.

«Το ΙΚ άφησε την αλ Μπαμπ με συμφωνία»

Αυτή η τελευταία αντιπαράθεση διήρκεσε για περίπου δύο μήνες, κατά τους οποίους η Τουρκία δεν μπόρεσε να πάρει ούτε ένα σπίτι – πόσο μάλλον μια γειτονιά. Η Τουρκία δύσκολα θα μπορούσε να μπει στην Τζαμπάλ Ακίλ, για την οποία μετανόησαν πικρά και έτσι εγκατέλειψαν την περιοχή και υποχώρησαν.

Για να δει κανείς την απουσία της παραμικρής επιτυχίας ενάντια στην αντίσταση του ΙΚ, η Τουρκία έκανε μια άλλη συμφωνία μαζί του. Που σημαίνει ότι το ΙΚ έχει αφήσει την αλ Μπαμπ κατόπιν συμφωνίας, και πιθανότατα θα πάρει κάποια άλλα πράγματα σε αντάλλαγμα.

Τα δύο-τρία φορτηγά πυρομαχικών στα οποία αναφέρθηκαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Τουρκίας εμπλέκονται σε αυτό το πεδίο. Εν ολίγοις, η MIT και το ΙΚ συμμετείχαν σε μια διαπραγμάτευση κατά την οποία το ΙΚ θα άφηνε την αλ Μπαμπ στη βάση μιας συμφωνίας. Το IK πρέπει να έχει αφήσει κάποιες παγίδες πίσω του, με τις οποίες ο τουρκικός στρατός ασχολείται αυτή τη στιγμή.

Την ώρα που μιλάμε δεν υπάρχει δύναμη στην αλ Μπαμπ. Οι τουρκικές δυνάμεις δεν μπορούν να μπουν σε ορισμένες περιοχές εξαιτίας του φόβου των παγίδων. Δεν υπάρχει δύναμη να τους αντισταθεί, καθώς το ΙΚ αποσύρθηκε ήδη από την πόλη. Δύο εβδομάδες πριν, τα τουρκικά ΜΜΕ έλεγαν: «το ΙΚ αποσύρεται από την αλ Μπαμπ», και αυτή η τελευταία συμφωνία έγινε κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Το ΙΚ εφάρμοσε τη συμφωνία καθυστερημένα.

«Δεν υπάρχει θέμα επιτυχίας»

Για να το πούμε απλά, η κύρια αιτία που ο τουρκικός στρατός μπήκε στην αλ Μπαμπ με αυτές τις στρατιωτικές συμμορίες [σ.σ.: εννοεί τις δυνάμεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, δηλαδή της αντιπολίτευσης στον Άσαντ], είναι αυτές οι συμφωνίες. Η Τουρκία κάνει συμφωνία με μια πλευρά ύστερα από παραχωρήσεις, μετά κάνει μια άλλη συμφωνία με μια άλλη πλευρά – πάλι με παραχωρήσεις. Με άλλα λόγια, η Τουρκία άνοιξε χώρο για τον εαυτό της ως αντάλλαγμα παραχωρήσεων, και έτσι έφθασε στην αλ Μπαμπ.

Όλες οι τουρκικές προσπάθειες αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν εμπόδια στους Κούρδους και να σηκώσουν φράγμα στην ενοποίηση των δύο καντονιών. Η Τουρκία το ονομάζει αυτό επιτυχία, αλλά δεν υπάρχει καμιά επιτυχία. Πέρα από την ενοποίηση των δύο καντονιών, οι Κούρδοι τώρα επιζητούν να εγκαθιδρύσουν μια ομοσπονδία σε όλη τη βόρεια Συρία μαζί με τους Άραβες και πολιτικές δυνάμεις όχι μόνο στην περιοχή που περιορίζεται από τα τρία καντόνια. Εάν αυτή η προσπάθεια στεφθεί από επιτυχία, θα ενοποιηθούν και τα τρία καντόνια.

Εν ολίγοις, το τουρκικό κράτος βρίσκεται κάτω από ένα στενό σχέδιο. Με αυτόν τον τρόπο αυτό που υποτίθεται ότι σχεδιάζει να καταργήσει, η Επανάσταση της Ροζάβας, δεν είναι εφικτό – μοιάζει με κωπηλασία ενάντια στο ρεύμα και είναι σαφές ότι δεν θα καταφέρει να το πράξει.

«Το τουρκικό κράτος δεν μπορεί να μπει στη Μανπίτζ»

Το AKP συχνά μιλά για μια επιχείρηση κατά της Μανπίτζ και της Ράκας. Το Στρατιωτικό Συμβούλιο της Μανπίτζ έκανε μια δήλωση κατά ενός τέτοιου ενδεχομένου λέγοντας πως θα αντισταθεί με κάθε τρόπο αν συμβεί. Από την άλλη το SDF [σ.σ.: οι δυνάμεις Κούρδων και Αράβων μαζί] είναι έτοιμο να προχωρήσει προς τη Ράκα και είναι εμφανές ότι δεν χρειάζεται να προχωρήσει προς τα εκεί ο τουρκικός στρατός. Ποιοι είναι οι λόγοι που λέει αυτά το τουρκικό κράτος;
Τίποτε από αυτά δεν μπορεί να κάνει το τουρκικό κράτος χωρίς βοήθεια από άλλες συμμαχικές δυνάμεις. Το τουρκικό κράτος δεν μπορεί να μπει στη Μανπίτζ με τις δικές του δυνάμεις.

Αυτοί που πήραν την πόλη δεν θα θελήσουν να την αφήσουν. Είναι περισσότερο εμπειροπόλεμοι από ό,τι το ΙΚ. Αλλά το τουρκικό κράτος θέλει να θέσει στη νέα αμερικανική διοίκηση το δίλημμα της επιλογής μεταξύ αυτού και του YPG [σ.σ.: της κουρδικής πολιτοφυλακής]. Επιμένουν σαν μωρά παιδιά να πιέζουν τις ΗΠΑ να επιλέξουν. Αν οι ΗΠΑ το εγκρίνουν, θα επεκταθούν στη Μανπίτζ και τη Ράκα. Πώς θα το εγκρίνουν οι ΗΠΑ; Οι άνθρωποι που πήραν την πόλη την πήραν με αίμα. Αλλά ανησυχούν με το μάρκετινγκ που κάνουν οι Τούρκοι στο διεθνές πεδίο να κερδίσουν θέσεις κατά των Κούρδων. Η κυβέρνηση AKP-MHP θέλει να πετύχει αποτελέσματα από αυτήν τη στενή σοβινιστική, ρατσιστική και εχθρική πολιτική.

Αυτό είναι κάτι που συνδέεται με τις εξελίξεις στο διεθνές πεδίο. Αν πάνε σε μια τέτοια κατεύθυνση μόνοι, το πιο πιθανό είναι να αποτύχουν. Εν πάση περιπτώσει δεν είναι πιθανό γι’ αυτούς να το κάνουν μόνοι τους. Είναι εκεί κατόπιν αδείας, δεν μπορούν να βγουν από τα όρια που τους ετέθησαν. Όλες τους οι προσπάθειες είναι να πείσουν τη νέα αμερικανική διοίκηση να ανοίξει χώρο γι’ αυτούς, να τους δώσει έναν νέο ρόλο για να πετύχουν ένα άνοιγμα μέσα από αυτόν. Ακόμα κι αν έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, προσπαθούν να το επιβάλουν. Η επιχείρηση της Ράκας έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες, από το SDF. Αυτές οι δυνάμεις είναι κοντά στην περικύκλωση της Ράκας. Το τουρκικό κράτος λέει ότι μπορεί να εισέλθει στη Ράκα με τις ΗΠΑ.

«Ακόμη και αν οι ΗΠΑ τους επιτρέψουν να προχωρήσουν, οι Τούρκοι δεν μπορούν να πάνε στη Μανπίτζ».

Πού αποσκοπεί η Τουρκία με όσα υποστηρίζει;
Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις λόγοι που το τουρκικό κράτος μιλά τόσο πολύ για τη Μανπίτζ και τη Ράκα:

• Πρώτον, η προσπάθειά του είναι προσανατολισμένη προς την εσωτερική πολιτική, που σημαίνει «είμαστε πολύ ισχυροί, μπορούμε να είμαστε παντού, αλλά έπρεπε να περιοριστούμε στην αλ Μπαμπ επειδή οι ΗΠΑ και οι διεθνείς δυνάμεις μας παρεμποδίζουν». Αλλά δεν έχουν τη δύναμη να προχωρήσουν, ακόμη και αν οι ΗΠΑ τους πουν: «Εντάξει, προχωρήστε τώρα». Πώς μια δύναμη που έχει αποτύχει να πάρει έστω και ένα σπίτι στην αλ Μπαμπ θα πάει τόσο μακριά να πάρει τη Ράκα; Τα λόγια του τουρκικού κράτους είναι, απλώς, μπλόφα για εσωτερική κατανάλωση.
• Δεύτερον, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια βάση για μόνιμη παραμονή στην αλ Μπαμπ. Με όσα είναι γνωστά, από τη συμφωνία τους με τη Ρωσία, υποτίθεται ότι πρέπει να επιστρέψουν την αλ Μπαμπ στις δυνάμεις του καθεστώτος. Αλλά το τουρκικό κράτος δεν θα το κάνει αυτό. Δεν θα κρατήσει την υπόσχεσή του προς τη Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος που τώρα κλίνουν προς τις ΗΠΑ, και μέσω αυτών να παραμείνουν μόνιμα στην αλ Μπαμπ. Σκοπός τους είναι να μείνουν στην αλ Μπαμπ – με αυτή την έννοια είναι βέβαιο ότι δεν θα τηρήσουν τη συμφωνία που έκαναν με το καθεστώς και τη Ρωσία. Σκέφτονται, «Θα μπορέσουμε να ορμήσουμε προς την Μανπίτζ τον Ιούνιο με άδεια από τις ΗΠΑ». Αλλά πολλά σχέδια έχουν ματαιωθεί στο παρελθόν.
• Ο τρίτος λόγος που η Τουρκία θέτει αυτά τα αιτήματα, ακόμα κι αν ξέρει πως ούτε η Ρωσία ούτε οι ΗΠΑ θα τα δεχτούν, είναι να κατηγορήσουν τις ΗΠΑ και να επιδιώξουν περισσότερη υποστήριξη εναντίον του PKK. Ο Ερντογάν και η ομάδα του πιστεύουν ότι είναι τόσο έξυπνοι, πιστεύουν ότι με αυτές τις τακτικές και θα παραμείνουν μόνιμα στην αλ Μπαμπ και θα πάρουν τη Μανπίτζ, αν μπορέσουν, και θα πετύχουν μια καλή συμφωνία υποστήριξης κατά του PKK.

Όσα λένε για τη Ράκα είναι σίγουρα μια μπλόφα και ένα ψέμα. Δεν έχουν τέτοια δύναμη. Αυτά τα λένε για να επιδιώξουν αυτούς τους τρεις στόχους. Για να πετύχουν αυτούς τους στόχους μπορούν να τους επιβάλλουν με διάφορους τρόπους – για παράδειγμα, θα μπορούσαν να επιτεθούν στη Μανπίτζ ή το Αφρίν.

Προφανώς ήδη πραγματοποιούν επιθέσεις στα σύνορα της Ροζάβας συνεχώς.
Ναι, με αυτές τις επιθέσεις αναγκάζουν το YPG να κρατά μέρος των δυνάμεών του στα σύνορα για ασφάλεια. Το κάνουν σε μια προσπάθεια να εξασθενήσουν την επιχείρηση των SDF κατά της Ράκας.

Και ποια είναι η συμπεριφορά των ΗΠΑ και των άλλων δυνάμεων απέναντι σ’ αυτό; Είναι ικανοποιητική;
Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ και άλλες διεθνείς δυνάμεις κλείνουν το μάτι στην Τουρκία. Για παράδειγμα ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία, ούτε άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις πήραν μια σταθερή θέση κατά του τουρκικού κράτους στη μόνιμη προσβολή των συνόρων της Ροζάβας και στο θάνατο πολλών Κούρδων και Αράβων εκεί. Αλλά αυτές οι επιθέσεις του Ερντογάν και στα σύνορα σημαίνουν υποστήριξη στο ΙΚ και εξασθενούν την επιχείρηση της Ράκας. Είναι αξιοσημείωτο ότι κανείς δεν μιλά.

«Η αντικουρδική πολιτική δεν θα έχει αποτελέσματα»

Φυσικά η ιστορία θα δείξει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να πετύχουν αποτελέσματα με την αντικουρδική πολιτική. Επειδή οι Κούρδοι έχουν αδικηθεί σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν. Τώρα, στη σημερινή κατάσταση στη Μέση Ανατολή, οι Κούρδοι είναι ένας δρων και οι εξελίξεις σε όλα τα μέρη επηρεάζουν η μια την άλλη. Για το λόγο αυτόν, το αίσθημα της εθνικής συνείδησης αναπτύσσεται περαιτέρω στους Κούρδους. Δεν είναι δυνατόν τώρα να σταματήσει αυτή η διαδικασία ανάπτυξης. Όσο δεν μπορεί να καλυφθεί ο ήλιος με λάσπη, άλλο τόσο δεν μπορεί να σταματήσει η απελευθέρωση των Κούρδων.

Το AKP δεν μπορεί να επιτύχει αυτά που επιθυμεί με τις φασιστικές πολιτικές του και τις πολιτικές καταπίεσης και επίθεσης.

Σε Ροζάβα, Μπακούρ, Μπασούρ ή Ροζχιλάτ [σ.σ.: τα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν σε Συρία, Τουρκία, Ιράκ και Ιράν] η καταπίεση δεν θα επιτύχει τίποτα πια. Επειδή οι Κούρδοι είναι πιο συνειδητοποιημένοι, και είναι οπλισμένοι και ισχυροί, έχουν μια πολιτική και μια στρατηγική, έχουν έναν αρχηγό και ένα στόχο για την ελευθερία. Η φώτιση και η συνείδηση που αναπτύχθηκε από τον αρχηγό Άπο στο Κουρδιστάν σήμερα έχει φτάσει σε ένα ορισμένο επίπεδο. Είναι αδύνατο να επιτευχθούν αποτελέσματα αγνοώντας το.