Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ ΤΗΝ ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

Με καθυστέρηση 39 χρόνων η ‘αποκάλυψη’ Γ. Μάτση

Γράφει η Φανούλα Αργυρού

Την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016 o  κ. Γιαννάκης Μάτσης [φωτό] από το Ράδιο Πρώτο (εκπομπή Λάζαρου Μαύρου)  αναφέρθηκε και στις κατευθυντήριες γραμμές του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά την συνάντησή του με τον Ραούφ Ντενκτάς στις 12 Φεβρουαρίου 1977 και είπε συγκεκριμένα:

“Ο Μακάριος στην συνάντησή του με τον Ντενκτάς στην παρουσία του Γενικού Γραμματέως αναφέρθηκε στην δι-κοινοτική ομοσπονδία, στην πραγματικότητα δεν υπέγραψε καμιά δεσμευτική δήλωση. Ο Γενικός Γραμματέας Βάλτχαιμ εξέδωσε ανακοίνωση τότε που παρουσίαζε το θέμα της διζωνικής δικοινοτικής  ομοσπονδίας. Έγινε πολλή  συζήτησης τότε κατά πόσο η λύση διζωνική, διπεριφειακή ή πολυπεριφερειακή χωρίς να ενημερώνεται ο λαός  το σωστό περιεχόμενο των όρων αυτών. Ο Μακάριος με πολύ δυσκολία το 1977 εδέχθη να δοθεί εκ μέρους μας  χάρτης της περιοχής που θα εξασκείτο η δικοινοτική μορφή της λύσης, και ετονίζετο ότι οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι δεν θα έφευγαν από τα σπίτια και την περιουσία τους. Και αν εδημιουργείτο ανάγκη οι Τουρκοκύπριοι που δεν θα εξυπηρετούντο … η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχτιζε σπίτια σε έδαφός της για εγκατάστασή τους. Η όλη προσπάθεια ανελήφθη με την επιμονή του εκπροσώπου της Αμερικανικής Κυβέρνησης του κ. Κλίφφορτ. ΄Οταν ο Ντενκτάς αρνήθηκε να παρουσιάσει χάρτη επί του θέματος, παρά την έντονη προσπάθεια του Τάσσου Παπαδόπουλου ο Μακάριος αντιλήφθηκε ότι ξεγελάστηκε από τον Κλίφφορτ και ότι μετά από σκληρούς αγώνες εντός και εκτός της Κύπρου έχασε τον σωστό στόχο λύσης του Κυπριακού… Αν κάνω τις πιο πάνω αναφορές είναι γιατί αισθάνομαι προσωπικά ενοχή διότι δεν απεκάλυψα έγκαιρα την πραγματική πρόθεση της αντίδρασης του Μακαρίου έναντι αυτών των εξελίξεων… Σε ότι αφορά  το Μακάριο είχε τοποθετηθεί και αποφασίσει να αποκηρύξει τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία όταν ο Ντενκτάς δεν έδωσε χάρτη…Και ότι ετοίμασε και σχετικό κείμενο το οποίο θα κοινοποιούσε. Έγραψε κείμενο για αυτόν το σκοπό. Εζήτησε όμως πριν ανακοινώσει τις προθέσεις του να τον συνοδεύσω, γι΄αυτό αναφέρω όλα αυτά, σε μια ολοήμερη συνάντησή μας στο σπίτι που διέθετε για ξεκούραση, μια παράγκα στο Μαρί πάνω από τη θάλασσα. Του ανέφερα την ετοιμότητά μου να πάω μαζί του στο Μαρί. Ορίστηκε η συνάντηση την Παρασκευή 5 Αυγούστου του 1977. Δυστυχώς οι εξελίξεις τον οδήγησαν στο θάνατο δύο ημέρες ενωρίτερα από την συνάντηση».

Η μαρτυρία Γ. Μάτση έχει τη σημασία της αλλά δυστυχώς ήλθε με καθυστέρηση 39 χρόνων από το 1977 και 14 μηνών από τις  31 Αυγούστου 2015 όταν και εγείραμε θέμα στην Σημερινή για την παραπλάνηση με τις ‘Συμφωνίες’ φάντασμα του 1977 με το  πρώτο μας άρθρο « Που είναι οι συμφωνίες;». ΄Οταν, για πρώτη φορά πιστεύουμε, μετά τις κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου/Ντενκτάς 12.2.1977 θέταμε πλέον θέμα παραπλάνησης , παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης των γεγονότων. Το δεύτερο μας άρθρο στις 16 Οκτωβρίου 2015 με τίτλο « Φάντασμα οι «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου», το τρίτο στις 30 Οκτωβρίου 2015 με τίτλο «Αδήριτος ανάκγη» η εξαπάτηση του λαού» και το τέταρτο στις 18 Μαρτίου 2016 με τίτλο « Μια ιστορία παραπλάνησης και ψευδαισθήσεων».

Στα άρθρα αυτά αποκαλύψαμε,  χάρη στα έγγραφα του Βρετανικού Κρατικού Αρχείου και του Αρχείου των Ηνωμένων Εθνών ότι τόσο στις 12 Φεβρουαρίου 1977 όσο και στις 19 Μαΐου 1979 οι Μακάριος και Κυπριανού αντίστοιχα, δεν είχαν κάνει «Συμφωνία» με κεφαλαία γράμματα αλλά είχαν συμφωνήσει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ για  επανέναρξη του ενδο-κοινοτικού διαλόγου που είχαν  καταγραφεί στα ΠΡΑΚΤΙΚΑ των συνεδριάσεων που κράτησε ο τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κούλτ Βάλτχαιμ. Και  βέβαια ούτε η λέξη διζωνική υπήρχε στα κείμενα, αλλά  ούτε και υπογραφή έφεραν από κανένα,  όπως κατάφορα μας είχαν όλα αυτά τα χρόνια παραπλανήσει οι υποστηρικτές της ΔΔΟ.

Έγραψε ο ΄Υπατος Αρμοστής της Βρετανίας, μεταξύ άλλων ξεκαθαρίζοντας:

« … The agreed instructions to the negotiators had been worked out painstakingly and word by word – Waldheim clearly considered this the major achievement of the meeting… No document had been signed, but the minutes of the meeting, taken by the UN, included the points on the basis of which the negotiators would work. It had been agreed in principle that Cyprus would be federal, unitary, bicommunal, independent and non-aligned…»

(Από το άρθρο της γράφουσας στην Σημερινή 16 Οκτωβρίου 2015, ‘Φάντασμα οι «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου»).

Έτοιμος ο Διζωνικός Χάρτης

Ο κ. Μάτσης ισχυρίστηκε  ότι « ο Μακάριος με πολύ δυσκολία το 1977 εδέχθη να δοθεί εκ μέρους μας χάρτης … και η όλη προσπάθεια ανελήφθη με την επιμονή του εκπροσώπου της Αμερικανικής Κυβέρνησης του κ. Κλίφφορτ…».

Ο Κλάρκ Κλίφφορτ έφθασε στην Κύπρο στις 23 Φεβρουαρίου (μετά τις κατευθυντήριες)   και έφυγε για το Λονδίνο στις 26 Φεβρουαρίου 1977 (Σημερινή 10, 23 και 27 Φεβρουαρίου 1977). ΄Οταν είδε το Μακάριο, όπως ο Αμερικανός αξιωματούχος Νέλσον Λέτσκυ ενημέρωσε τους Βρετανούς (έγγραφο 3 Μαρτίου 1977),  ο Μακάριος ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΕΤΟΙΜΟ ΤΟ ΧΑΡΤΗ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ  ΤΟΥ. Τον  έβγαλε και τον έδειξε στον Κλίφφορτ και του είπε ότι δεν ήθελε κανένα να γνωρίζει γι΄αυτόν.. (Βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011» σελ. 206).

Ο ‘διζωνικός’ χάρτης,  λοιπόν,  που έδωσε ο Τάσσος Παπαδόπουλος στους Τούρκους στη Βιέννη στις 31.3.1977 ήταν ήδη  γεγονός πριν φθάσει ο Κλίφφορτ στην Κύπρο. Ετοιμάστηκε από τους Τάσσο Παπαδόπουλο, Στέλλα Σουλιώτη, Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη, εξυπακούεται και με την συμβολή του Γλαύκου Κληρίδη.

Αξιοσημείωτη η δήλωση του Τ. Παπαδόπουλου (Σημερινή 25 Αυγούστου 2002) ότι  ο ίδιος υπέβαλε στον ΟΗΕ την πρόταση για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, μάλιστα όχι ως κλητήρας του Εθνικού Συμβουλίου αλλά ως πρόεδρος της Επιτροπής που συνέταξε τις προτάσεις, το τελικό κείμενο των οποίων έγινε από τον Μακάριο και τον ίδιο.  Και αυτό γιατί η απόφαση για ετοιμασία ‘διζωνικού’ χάρτη από την κυπριακή κυβέρνηση είχε παρθεί σε συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου (17.2.1977) που έλαβε χώρα ΜΕΤΑ τα πρακτικά των κατευθυντηρίων,  στην οποία παρευρέθηκαν  οι Στέλλα Σουλιώτη, Κρίτων Τορναρίτης και Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης, όταν ο μόνος διαφωνήσας ήταν ο Δρ. Βάσος Λυσσαρίδης.  (Άρθρο Κ. Βενιζέλου, Φιλελεύθερος 18.2.2015).

Σύμφωνα και με τα βρετανικά αποδεσμευμένα έγγραφα ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος παρασκηνιακά είχε και εκείνος αποδεχθεί την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία από το 1975/1976 και δεχόταν να παραχωρούσαν στους Τουρκοκύπριους μέχρι και 25% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά, απέφυγε να δεσμευθεί ενυπογράφως (τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν βρήκαμε οτιδήποτε) εκτός από τον χάρτη που προσέφερε στους Τ/κ το 19.7% και το αεροδρόμιο της Τύμπου.

Πρώτος ο Δρ. Β. Λυσσαρίδης το  1996

Το ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε μετανιώσει για τις κατευθυντήριες (συνεπάγεται και για το χάρτη) το είπε πρώτος ο Δρ. Λυσσαρίδης από την τηλεόραση του ‘Λόγου’ στις  3 Αυγούστου του 1996. «  Σε δημόσια ομιλία του στην Πλατεία Ελευθερίας στις 20 Ιουλίου 1977 και μέρες πριν τον θάνατό του ο Μακάριος έδωσε το μήνυμα ότι σκόπευε να επαναφέρει το Κυπριακό ως θέμα εισβολής και κατοχής και σκόπευε να αποσύρει τις προτάσεις… Σε μια πρόσωπο με πρόσωπο συνομιλία μαζί του μετά την ομιλία ο Μακάριος με διαβεβαίωσε ότι αυτό ακριβώς είχε υπόψη του να κάνει εφόσον οι Τούρκοι τον είχαν ξεγελάσει». (Βιβλίο γράφουσας  ‘Δ.Ε.Κ.Δ 1955-2011’ σελ.210).

Ευθύνες, φέρουν όλοι,  δικοί μας και ξένοι, περιλαμβανομένου και του ιδίου του  ΓΓ Κούλτ Βάλτχαιμ, πρώην Ναζί της Βέρμαχτ που σκοπίμως προώθησαν σταδιακά τις κατευθυντήριες εκείνες ως «Συμφωνίες» μάλιστα «Υψηλού Επιπέδου» για να δίδουν άλλοθι στην προώθηση και υποστήριξή τους στην τουρκο-βρετανική ΔΔΟ.

Γι’ αυτό η «αποκάλυψη» του κ. Γ. Μάτση ήλθε πολύ καθυστερημένα και δικαιολογημένα νοιώθει ενοχές για την σιωπή του, όπως θα πρέπει να νοιώθουν ένοχοι και όσοι άλλοι γνώριζαν (αν ζούν ακόμα) και δεν μίλησαν όλα αυτά τα χρόνια.  Επειδή η  σιωπή για τέτοια σοβαρότατα θέματα δεν συγχωριέται δυστυχώς, είναι πάνω στη σιωπή που κτίστηκε το ρατσιστικό διζωνικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας επί Γ. Βασιλείου 649/90, προωθήθηκαν οι Συνομόσπονδες Βρετανικές Ιδέες Γκάλι το 1992 με απότοκο το έκτρωμα «Ανάν» που απέρριψε ο λαός στις 24.4.2004, η 8^η Ιουλίου του 2006 του Τ. Παπαδόπουλου με τον Μ. Αλί Ταλάτ, η 23η Μαΐου 2008 Χριστόφια/Ταλάτ και η Κοινή Διακήρυξη Αναστασιάδη/Έρολγου της 11.2.2014 η 3^η παράγραφος της οποίας αναφέρεται παραπλανητικά ότι « Η διευθέτηση θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου…». Τις ανύπαρκτες, κατά φαντασία ‘Συμφωνίες’  και άνευ δεσμεύσεως πρακτικά… και που αναφέρεται σε δύο ‘συνιστώντα κράτη’.

Οι  ‘αποκαλύψεις’ Γ. Μάτση ή και άλλων αν κάνουν την εμφάνισή τους, δεν προσφέρονται για απομνημονεύματα. Ιστορικά αποτελούν ένα μπούμεραγκ ως ‘αντίποινο’ για τη σιωπή τους όλα αυτά τα χρόνια εις βάρος της πατρίδας μας και των δικαίων του Ελληνισμού της νήσου…

Φανούλα Αργυρού

Ερευνήτρια/δημοσιογράφος